Barbaros Köyü, (İzmir)

Barbaros Köyü

Barbaros Köyü denizden uzak olması nedeniyle ilgimizi çekmemişti. Ama İzmir’li arkadaşlarımızın rehberliğinde bu güzel köyü görme şansımız oldu.

Köy bütün imkansızlıklarına rağmen, yıllarca geçimini tarımdan sağlayan, denizden uzak, tepelerin arasında ufak bir yerleşim. Tarım için yeterli suyun olmamasını,  bütün çevreye yayılmış yüzlerce kuyu ile (400 civarında olduğu tahmin ediliyor) çözmüşler. Kazdıkları kuyularda biriktirdikleri suları kullanarak yıllarca tarımsal faaliyetlerde kullanmışlar.

Hoşbulduk

 

Bu mevkinin adı;  Koca Taşlar Kuyuları

 

Yaklaşık 400 adet olduğu söyleniyor. Birisi sayarsa sayısını söylesin.  Kesin rakam verelim, ben saymam.

 

 

 

 

 

 

Köy kahvesinin içi. Yemek yemeniz de mümkün, börekler, zeytinyağlı otlar vs.

 

Tütün ekimine kota getirilmesi ve ayrıca  bir çok gencin daha kolay para kazanmak için köyden ayrılması ile,  tarım arazileri kaderine terk edilmiş. Köylüler bu duruma dikkat çekmek ve Köyün ekonomisini canlandırmak için,  korkulukları süsleyerek bir festival düzenlemişler (bu arada korkuluklara Oyuk deniyor). Mayıs sonu veya Haziran ayının ilk haftası,  Oyuk Festivali düzenleniyor. Kesin tarihi öğrenip,  festival zamanı bir ziyaret yapmakta yarar var.

Korkulukların üzerinde farklı yazılar var. Acaba bunda ne yazıyor diye merakla yaklaşmak ayrı bir keyif

 

Kış nedeniyle korkuluk miktarı biraz az.  Festival zamanı çeşitler artıyormuş.

 

 

 

 

 

 

Köy ziyaretinde yemek düşünmenize gerek yok. Kapının üstünde, Çat Kapı yazısını gördüğünüz evlerden birine girerek, evde o an pişen yemekleri küçük bir ücret karşılığı yiyebilirsiniz.

Çatkapı evleri asıl yaz sezonunda faaliyette.  Kışın  lokanta vari yerlerde bu tabelaları görmek mümkün.

 

 

Ayrıca Köyün girişinde bulunan Emek Kültür ve Sanat Evi’ni de ziyaret etmenizi öneririz. Burada, Batuhan Bozkurt değerli taşlardan sanat eserleri üretiyor. Farklı renklerdeki taşları önce balyozla kırıyor, daha sonra da havanda kum taneleri haline getirerek, bu malzeme ile tablolar yapıyor. Ellerinizle dokunmaya izin verilen bu tabloları görmek ve Batuhan Bey le sohbet etmek te günümüzü renklendiren anlardan birisiydi.

 

 

Batuhan Bey bize Ud ile ufak bir konser de verdi.

 

 

 

 

 

İğnelerin ucunda dengede duran objeler var heryerde.

 

 

 

Batuhan Bey,  gelen ziyaretçilere değerli taşlardan küçük parçalar hediye ediyor.  Bunun kendisine de gelenlere de uğur getirdiğine inanıyor.  bu da benim Ametis’im.

 

Sevgiler….