Gubbio, (İtalya)

Gubbio

İtalya finalini Gubbio ile yapıyoruz. Bu mevsimde İtalya’ya gelmemizin en güzel tarafı, her yerin yeni yıl süsleri ile ışıl ışıl olması. Gubbio’yu tercih etmemizin nedeni ise, şehrin sırtını dayadığı tepeyi, yılbaşı çamı şeklinde ışıklandırmaları. Bu çam ile guinness rekorlar kitabına girmeyi de başarmışlar. Karavan parkı şehre yakın. Su, elektrik ve atık su boşaltma imkanı var. Kapasite 64 araç. Ama o kadar çok karavan gelmiş ki, yandaki normal otopark, marketlerin otoparkı ve yol kenarları karavan dolu. Çevrede belki 200 karavan var. Biz, nispeten erken gelenlerden olduğumuz için, güzel bir noktaya konumlanıyoruz (bu arada, bütün İtalya rotası boyunca, bir Fransız birde Hollandalı karavancı gördük, bizden başka yabancı yok, herkes bize şaşkın şaşkın bakıyor).

Şehre, ilk bulduğumuz kemerli kapıdan adım atıyoruz. Önce sokakları dolaşıyoruz, sonra üstü kapalı şirin bir köprüden,  şehir parkına giriyoruz (parkı 1849 da yapmışlar). Parkın içindeki yol o kadar keyifli ki, farkında olmadan bayağı yükseliyoruz.

Gubbio ilk giriş ve mini meydan. Kilisenin ön cephesi sanki farklı binaları kesip yapıştırmışlar gibi duruyor.

 

 

Köprüden geçerek,  park a giriyoruz

 

Geçtiğimiz Köprü,  üstü kapalı olan  tuğla’lı  yapı

 

 

Ev dediğin böyle olur.

 

 

Park ın yürüyüş yolları

 

Gubbio’nun çatıları

Ardından yavaşça tekrar sokaklara dönerek, yılbaşı etkinliği nin yapılacağı yeri aramaya başlıyoruz. Yemek yediğimiz pizzacının duvarında, bir meydan, büyük bir çan kulesi ve bir sürü insanın olduğu bir fotoğraf var. Meydan olsa olsa burası olur, tam parti meydanı. Şimdi iş meydanı bulmaya kaldı. Artık sokaklara değil, havaya bakarak dolaşıyoruz ve bir müddet sonra çan kulesinin yerini tespit ediyoruz.

Dere kenarında Gubbio’nun ortaçağ yaşamı canlandırılmış

 

 

Sokağın alt ucunda yeni yıl süslemeleri olan bir ağaç var.

 

Aynı sokağın alt ucu. (kestirmeden gitmedik, tam tur atıp alt uçtan baktık )

 

 

Meydanı bulduk :) Gösterinin merkezinde Palazzo del Consoli var. Başrol de de saat kulesinin çanı

 

Meydanın karşı tarafı

 

Giuseppe Magni’nin sergisi, Palazzo Ducale’de

 

Giuseppe Magni nin çalışması

 

Giuseppe Magni eseri

 

 

 

 

Ahşap  kakma yöntemiyle resim gibi yapılmış

 

Eski giysilerin sergilendiği Palazzo Ducale’nin bir salonu

 

 

Sokakların eğimini o kadar güzel yapmışlar ki, günlük turumuzda rekor kırmışız. Adım ölçer, 24 bin adım diyor. Bu kadarı bu günlük yeter diyerek, gezen evimize doğru dönüşe geçiyoruz. Aşağıda, dönme dolabın yanında bir kafe de, iki yudum bir şey içelim diye mola veriyoruz. Bu arada bizi gören bir İtalyan arkadaş ile sohbet başlıyor. Grappa diye yüksek alkollü bir içki içiyor ve bayağı yol almış durumda. Bize daha önce tespit ettiğimiz meydanın en uygunu olduğu, klasik müzik çalındığı, bir başka meydan daha olduğunu, ama orada gençlerin fazlaca taşkınlık yaptığını ve yukarıdaki meydanda etkinliklerin 20:00 da başladığını söylüyor. Biraz sohbetin ardından, arkadaşın yeni yıl tebriğini kabul ederek, karavanın yolunu tutuyoruz.

Gecenin sürprizi, karavan parkından da görünen büyük çam ağacı şekli. Gerçekten bütün tepenin üstü, tam bir çam ağacı şeklinde ışıklandırılmış ve çok güzel bir görsel şölen sunuyor.

 

Yeni yıl çamı böyle olur :)

 

Hedeflemediğimiz halde, sabah erken kalktık. Karavan parkının trafiği E5 trafiği gibi, giren çıkan ortalık curcuna.

Dün, tepenin üstündeki kiliseye çıkan bir teleferik gördük (teleferik tanımı çok iyimser bir tanım). Açıkta, çöp sepeti gibi bir tel kafese atlıyorsunuz, ayakta sallana, sallana 300 m irtifa alıyorsunuz. Teleferiğin yanına giderek, inen ve binenleri seyrettik. Adamların yaptığı bütün yamuk kulelere çıktık, bir de teleferik tecrübesine gerek yok diyerek, teleferiği denemekten vaz geçtik.

 

 

Meydana gidip kontrol ediyoruz, ufak bir sahne kurulmuş, tamam doğru yer. Zaten dün yürüyüş rekoru kırdık, bu gece de biraz uzun sürecek diyerek, dinlenmek için karavana dönüyoruz. Akşam sekize doğru meydanın yolunu tutuyoruz.

Ortaçağ sokakları

 

 

Gece

 

 

 

 

 

 

Erken gelince meydan bomboş

Etrafta 3-5 kişi var. Duvarın yanında 3 bank var, banklardan birine ilişiyoruz. Bizim grappacı arkadaşın, diğer meydanda gençler var derken, bu meydanda ki yaş ortalamasının 80 olduğunu söylemeyi unuttuğunu fark ediyoruz :) bu arada meydana ellerinde torbalarla aileler gelmeye başlıyor. Torbaların içi torpil, kız kaçıran, maytap dolu. Sakin bir şekilde torbanın içindekileri patlatıp, tekrar meydandan ayrılıyorlar. Gubbio, sokak aralarından gelen maytap sesleri ile çınlıyor. Sonunda sahnenin ışıkları yandı ve meydanda ki gösteri, 3 saat rötarla 23 civarında başladı. Müzik başlayınca, klasik müzikten kast edilenin, 90’ların disko parçaları olduğunu öğrendik :) Müzikle beraber, bir anda nereden çıktığı belli olmayan bir sürü genç gelerek, hem yaş ortalamasını daha makul bir seviyeye getiriyor, hem de meydana canlılık katıyor. Esas şenlik, İtalyan sanatçılara geçildiğinde başlıyor. Müziğin dışında artık işaret fişekleri, dilek fenerleri ve havai fişekler de, geceye ses ve ışık ile eşlik ediyor. Yeni yıla girmemize 15-20 dk kala, büyük çanın etrafında ve üstünde kırmızılar giymiş 7-8 kişi beliriyor. Herhalde kuleden iniş yapacaklar diye bekliyoruz. Gece yarısına 3 dk kala,  önce çanı elle çalmaya başlıyorlar, ardından çanı üstten ve alttan sallamaya başlıyorlar. Çanın üstünde 4 kişi, elleri ve ayakları ile yerden metrelerce yukarıda, kim bilir kaç tonluk bir çanı gittikçe daha yükseğe sallayarak,  2018 in ilk dakikasında, tam tur attırmaya başlıyorlar. Bu gösteri 10-15 dakika boyunca sürüyor.

Gubbio yapılarıyla, kocaman yeni yıl çamıyla, havai fişek gösterisi ile, ama en çok ta, çan çeviren o arkadaşlar ile aklımızda kalacak.

Sevgiler…..