Halkidiki (Yunanistan)

Halkidiki

Halkidiki Yarımadası üç büyük yarımadanın birleşiminden oluşuyor. Bu parçaların her birini parmak olarak adlandırıyorlar. İlk parmak Kassandra, Selaniğe daha yakın ve daha kalabalık.  Üçüncü parmak Athos’ta Manastırlar ve Kiliseler var. Kadınların girmesi yasak, erkeklerde öyle rahat rahat giremiyor. 1.800 Keşiş’ in yaşadığı özel bir bölge,  hiç uğraşmaya değmez :). Biz orta parmak Sithonia’da dolaşacağız. Buradan başlamamızın bir nedeni de, daha önce sadece Sanal olarak görüştüğümüz karavancı arkadaşlarımızla gerçek ortamda tanışmak (mektup arkadaşlığı da bir yere kadar :) ). İlk konaklama noktamız, arkadaşlarımızın da bulunduğu bir kamp alanı. Girişteki bayan görevli biraz gergindi, eşim ve arkadaşımız biraz konuşup anlaştılar (gerçi bana bir şey ifade etmedi,  İngilizce bilmemenin rahatlığı :) ). Kampa girişi ACSI kart ile yapıyoruz (bu kart bazı kampinglerde düşük sezonda her şey dahil ekstra indirimler sağlıyor). Kampta her araç için üzeri tenteli 50-60 m2 alanlar ayrılmış. Elektrik panosu var. Hizmete dahil olanlar;  su, atık su, elektrik, wifi, sıcak duş ( günlük kişi başı 6 dakikalık 1 duş hakkı var). Kampa yerleştik ve arkadaşlar ile sohbet ettik. Ardından bir deniz sefası. Su pırıl pırıl ve sıcak,  oh keyfe bak. Bu kampta 2 gün kalıp ihtiyaçlarımızı gideriyoruz. Yunanistan’da ki ilk taverna deneyimini de 30-40 dk yürüyüş mesafesinde bir yerde geçirdik (adres sormayın bilmiyorum bayağı yürüdük :) ). 2 gün sonra kamptan ayrılıyoruz bu sefer daha güler yüzlü bir görevli var (ya da parayı alınca hepsinin neşesi yerine geliyor).  2 gün için toplam 34 eur. Aralarda önceden tespit ettiğimiz bir sürü koy var. ilk noktaya giderken Neos Marmaras’ a uğruyoruz. Halkidiki’nin farklı yerlerinde Türkiye’den göçen insanlar var.  Yeni geldikleri bu yerlere  göçtükleri bölgelerin  isimlerini vermişler. Neos Moudania, Neos Marmaras ( Yeni Mudanya, Yeni Marmara gibi).

Biz eskisini biliyoruz yenisine ihtiyacımız yok diyorsanız siz bilirsiniz. Ama bazılarına uğramakta yarar var. Yeni Mudanyayı pas geçtik (hesapta geri dönecektik ama orası burası derken rota değişti). Yeni Marmara’da limanda kahve içtik,  keyifli bir yer. Perşembe günü pazar kuruluyor gezmek isteyenlere. Şehrin girişinde ücretsiz bir park alanı mevcut. Atıştırmalık bir şeyler ararsanız pizzacılar var. 43 cm büyük pizza 9-10 eur arası, yanına ne içersiniz bilmiyorum ama 2 kişi 15-20 Eur arası öğlen yemeğini kurtarırsınız. Yeni Marmara’dan sonra sakin bir koya gidiyoruz. Koyun girişinde karavanla kalmayın, çadır kurmayın diye bir tabela var. Koyda iki karavan konaklamış bizde onlardan güç alıp yanaşıyoruz. Ama 1 saat sonra ikisi de gidince insan biraz geriliyor. 1 saat kadar olta atıp, boyumun ölçüsünü alınca, koyun bütün cazibesi bitiyor. En yakın 2. nokta 30 dk uzaklıkta. Hava kararmadan hareket ediyoruz. GPS sağa dön dedi,  ama yol o kadar dar ki karşıdan bir şey gelse ne yapacağız belli değil. Neyse ki 700-800 m sonra yol genişliyor ama bu seferde zemin çok kötü. Denizi görmek bu kadar keyif vermemişti :) en az 15-20 karavan var ama sahil kocaman. Kimseyi rahatsız etmeyecek uygun bir noktaya yerleşiyoruz. 20 m ötesi deniz, arka tarafta kışın bataklık olduğu anlaşılan sazlık alanlar var. Yemeğimizi yedikten sonra havanın kararması ile uzun zamandır göremediğimiz, sadece yıldızların aydınlattığı gökyüzüne kavuşuyoruz.

Yunanistan’da kamp alanı dışında konaklamanın en büyük sorunu, su temini. Bizde çeşmeler artık yok diye üzülürken Yunanistan’da hiç çeşme yok. Yöntem belli oldu, suyumuz bitene kadar kamp dışı, suyumuz bitince kamp içi :) konaklama yapacağız. Bu koyda 2 gün kalırız derken 4 günü devirdik. Sonraki noktamız Toroni, burada arkadaşlarımızda bize katılacak. Bir nokta üzerinde sözleşiyoruz ama kamp yapacağımız yere gelince bir sürpriz bizi bekliyor. Kumsalın girişine bir tak koymuşlar, girmemiz mümkün değil. Sezon bittiği için Toroni içinde merkezi bir konumda başka bir park yeri bularak konuşlanıyoruz. Güzel bir deniz, kocaman bir kumsal. Bizi gören yanaştı, bir anda 4 karavan olduk :)

Ertesi sabah Porto Koufo ya hareket ediyoruz ( hareket dediysek 2-3 km :) ). Burası neredeyse tamamen kapalı, daracık bir girişi olan çok güzel bir koy. Karavanları park ettiğimiz yerden denize girmek için 2 metre yürümemiz yeterli. Yakındaki marinaya ufak bir yürüyüş yaparak günü tamamlıyoruz. Her şey çok güzel, tek sorun sivrisinek biraz fazla. Burada 2 gece kalıyoruz, esasında daha fazla kalmayı planlarken çıkan fırtına işin keyfini kaçırıyor. Yeni bir kampinge doğru yola çıkıyoruz. Bu sefer mesafe uzun 30-40 km.  Yol üstünde ufak tefek yerlere giriş çıkış yaparak etrafı geziyoruz. Bir marketten peynir takviyesi yapıyoruz. Peynir pahalı 7-8 eur altında peynir yok, biraz düzgün peynirler 10-15 eur arası. Kamp alanında ACSI indirim kartımız geçerli, geceleme 15 eur. Burada sıcak duş sınırsız. Görevli bize kamp alanını gezdiriyor. Neyin nerede olduğunu gösteriyor. Sonra istediğiniz yere yerleşin diyerek gidiyor. Kamp alanı denize 300-400 m mesafede. Önce maske ve şnorkel ile bir keşif turu atıyorum,  ama rüzgar burada da o kadar çok esiyor ki dönerken titremekten canım çıkıyor :) sıcak ve sınırsız duş, ancak içimi ısıtıyor. Akşam üzeri kısa bir tur atarız diye çıktığımız yürüyüş 2-3 km’yi buldu. Bir de tavernaların olduğu bölgeyi keşfedince tam oldu :). Akşam menüsü; bira ve midye ( midye sulu ve domates soslu). Hesabı beklerken farklı bir fiyatlandırmayla karşılaşmayacağınızı bilmek güzel bir şey. Bu kadar fazla yemekten sonra,  yaptığımız yürüyüş vicdanımızı rahatlatıyor. Kamp alanında suyumuzu aldık,  çamaşırlarımızı yıkadık ve yola çıktık. Ara yollardan,  bize tarif edilen yeni bir noktaya gidiyoruz. GPS o kadar çok döndürdü ki,  tam şüpheye düşmeye başladığımızda süper bir manzara bizi karşılıyor. Ama ufak bir pürüz var. Bu nokta da kamp yapmak yasak tabelaları var. Yine de denize girmeden bölgeyi terk etmiyoruz. Sonraki nokta Lerissos,  buraya yaklaşırken de acaba konaklayabilecek miyiz şüphesi var, ama kıyıda 4-5 karavan ı görünce rahatladık. Arada kendimize bir nokta bularak yerleşiyoruz. Kısa bir deniz sefası, su artık soğumaya başlamış. Sakin bir gecenin ardından sabah tekrar hareket zamanı. Dönüş yolunda uğrayıp denize girmeyi planladığımız Neos Iraklitsa’da kumsala yakın bir otoparka giriyoruz. Artık sezon kapanmış, otopark ücretsiz. Kapılar açık, 3-4 karavan var (demek ki kalınabilir). Geç geldiğimiz için denize girmeye üşenince Deniz sezonunu kapamak zorunda kalıyoruz :)

Dönüşte Kavala’yı pas geçip,  direkt  Dedeağaç’a gidiyoruz. Otopark bomboş.  Karavancılar sezonu kapatmış. Herkes sıcak yerlere kaçmış. Artık buranın yerlisi sayılırız. Sokakları bir kontrol ediyoruz her şey yerli yerinde :)

Sabah geç bir kahvaltının ardından gümrüğe doğru yola çıktık.  Sıra  olmadığı için Türkiye’ye giriş işlemleri daha hızlı oldu.

20 günü tamamladık ve yurda döndük. Biz böyle bırakmamıştık,  ne zaman kış geldi ?  Fazla oyalanmadan sıcak yerlere kaçmak lazım :)

Sevgiler…