Yeniden yollardayız :)

Yeniden yollardayız :)

Uzun bir aradan sonra tekrar yollardayız. Pandemide seyahat etmek, benimsediğimiz kuralların dışında, garip ve sevmediğimiz bir hal aldı. Yeni yerler görmek ve yeni insanlarla tanışmak artık daha zor.

2021 yılını 1-2 günlük kısa gezilerle evimizden fazla uzaklaşmadan geçirdik.  Baktık bu işin ne zaman biteceği belli değil, bizde yeni normallere uygun bir şekilde tekrar yollara çıktık.

Hızlı bir şekilde başladığımız yolculuğumuzda ilk durağımız Marmaris oldu. 2019 yılbaşını geçirdiğimiz ve oldukça da keyif aldığımız Marmaris, yine yaptı yapacağını ve yağmur, fırtına derken bizi iyice ıslattı. Bu sefer araçtan yaşam akülerine bağlantı yaptığım için, geçen sefer olduğu gibi açık kamp yeri aramak yerine, aracı çalıştırıp aküleri doldurduk. Bu ziyaretin en kötü tarafı, yangının yıkımını yakından görmek oldu. Yemyeşil tepeler kara-kızıl bir renge dönmüş durumda.

Gökova körfezine tepeden bir bakış. Biz manzaraya bakarken,  Pafi’de bu arkadaşla kesişiyor.

 

Bu kadar bakışmadan sonra sıra koklaşmada :)

 

 

Kahvaltı masası denetimi yapılıyor. Ama yemeklerimiz ayrı. Çok sevsek de bazı sınırların olması gerekiyor.

 

 

Marmaris’e tepeden bakış.

 

İçmeler sahili.

 

 

Ardından Köyceğiz’de kısa bir mola verdik. Burası insana huzur veren bir yer. Göl kıyısında keyifli yürüyüş yolları var veya isterseniz bir şeyler yiyip içebileceğiniz farklı mekanlara sahip. Köyceğiz’e giderseniz pazartesi günleri yerel ürünlerin satıldığı pazar yerine uğramayı da ihmal etmeyin.

 

 

Köyceğiz gölü. Kürekçiler antrenman yapıyor.

Dalyan’a bir uğramadan geçmekte olmazdı tabi ki. Bu ziyaretimizde İztuzu’na yada Kral Mezarlarına gitmedik ama nehir kıyısında keyifli yürüyüşler yapıp, yeterince hasret giderme şansımız oldu.

Dalyan’dan sonra Göcek’de 2 günlük bir mola verdik. Dalyan da yağmur nedeniyle uğrayamadığımız pazara burada gittik. İşin komik tarafı Dalyan ve Göcek’de ki pazarcıların neredeyse hepsi aynı insanlar. Ama Göcek biraz daha pahalı :)

 

Dalyan

 

Karavanda yer yok sanki, tepeme çıktı sonunda :)

 

İş bankası’nın en önemli müşterisi. Ben bu kadar güzel hizmet almıyorum, kıskanmadım dersem yalan olur :)

 

 

Göcek
Köprüde trafik ışığı var.

 

 

Göcek marina.

 

 

Fethiye de ise; bir merkeze yürü, bir Çalış’a yürü bütün gün taban teptik durduk. Merkeze giderseniz, yat limanının orada Belediyenin işlettiği Down Kafeye mutlaka uğrayıp, down’lu arkadaşların çalıştığı bu yerde güler yüzlü hizmetin tadını çıkarın. Havalar iyice soğumaya ve sabahları buz tutmuş zemine uyanınca,  hadi yola çıkalım dedik ama çıkamadık. Bu kadar soğuk hava bizim 9 yıllık aküyü bitirdi. Önce yaşam akülerinden aracın aküsüne kablo bağlayıp aracın biraz şarj olmasını sağladık, daha sonra sanayiye giderek yeni akü taktırdık.

 

Fethiye, Tepelerde kar var. Gece sular donuyor. Ama gündüz hava harika.

 

Gece hava soğuk olunca, karavanın içinde Pafi’nin gönlünü yapmak zor oluyor. Bu bakış birazdan arıza çıkaracağım bakışı.

 

 

Fethiye’ye birazda uzaktan bakalım dedik.

 

Çalış plajı.
Ördek adası.

 

Pafi oyun derdinde, biz çamaşır.

 

Gezici kahveci. Sanki servis bittikten sonra uçup gidecek gibi duruyor.

 

Uzun zamandır yazmayınca insan ne yazacağını, olayları nasıl toparlayacağını bilemiyor. Birde bu kadar aradan sonra ilk yazının daha önce gidilen yerlerle ilgili olması da işi biraz zorluyor tabi.

Yolculuk sırasında aynı yerlere gitmek, keşfetme duygusunu biraz sekteye uğratsa da, bilinen yerler insana güven veriyor tabi.

Yol boyunca tekrar ziyaret ettiğimiz yerlerdeki dostlarımız haber vermediğimiz için alınmasın, gücenmesin. Pandemi nedeniyle, sarılıp kucaklaşamadıktan, oturup sohbet edemedikten sonra bu işin keyfi olmuyor. Artık bir daha ki sefere.

Sevgiler.